Op 2 mei 1930 werd de Goudse Watersportvereniging Elfhoeven opgericht ten huize van de heer Swaneveld, de eerste secretaris van de vereniging. De eerste voorzitter was ir. R.D. IJspeert. In dit eerste jaar telde de vereniging 39 leden, zijnde booteigenaren en plashuisbezitters. De contributie bedroeg fl. 2,50 per jaar per gezin, inclusief kinderen tot 16 jaar.
Het doel was bevordering van de watersport door middel van het organiseren van diverse gezelligheids- en wedstrijdevenementen op en rond het water en tevens - in de beginjaren - behartiging van de belangen van genoemde plashuisbezitters.
Een vaste ontmoetingsplaats voor de leden was het terras van restaurant
Elfhoeven, waar gezamenlijk thee werd gedronken. Reeds in 1931 werden er wedstrijden georganiseerd vanaf het "clubeiland" dat de vereniging van de gemeente Reeuwijk huurde voor fl. 30,- per jaar. Dit waren niet alleen zeilwedstrijden maar ook tobbe-roeien en dobber-vissen stonden regelmatig op het programma. De hoge pachtsom van het eiland noodzaakte het bestuur uit te kijken naar een andere accommodatie.
In 1933 kreeg de vereniging de beschikking over de "zwemtoren" van het zwembad bij restaurant Elfhoeven. Zo'n 20 jaar lang werden vanaf deze stek alle wedstrijden geleid. In 1934 werd de Groene Ree doorgestoken, waardoor ook de 's Gravenbroekse plas door de Elfhoevenaren bevaren kon worden. Ondanks heftige protesten van GWV Elfhoeven stelde de gemeente Reeuwijk een gemeentelijke vaarbelasting voor pleziervaartuigen in. Dit had tot gevolg dat vooral het aantal kanovaarders sterk verminderde.
In 1935 kreeg de vereniging ter gelegenheid van haar eerste lustrum een elektrische startklok aangeboden door haar leden. Het aantal leden bedroeg toen 115. Vermeldenswaardig is dat in dat jaar de heer B.L. van Veen als penningmeester tot het bestuur toetrad en deze functie 27 jaar lang, tot 1962 vervulde waarna hij tot erelid werd benoemd.
Aan het einde van de dertiger jaren werden er clubtochten georganiseerd naar Krimpen, Nieuwkoop en IJsselmonde. Gedurende de oorlogsjaren van 1940 tot 1945 stond het verenigingsleven op een laag pitje. Een dieptepunt vormde het jaar 1944 toen diverse schepen door de gehate bezetter werden gevorderd en afgevoerd naar Duitsland. Na de oorlog duurde het nog vrij lang voordat er weer sprake was van normale verenigingsactiviteiten, hetgeen mede veroorzaakt werd door het verlies van eerder genoemde boten.
In 1946 werd met Pinksteren de "Goudse Zeilweek" voor het eerst
gezamenlijk door de Roei- en Zeilvereniging Gouda en de GWV Elfhoeven georganiseerd. De succesformule heeft tot heden ten dage stand gehouden.
Vanaf 1948 beschikt Elfhoeven over een eigen clubblad, waarin de leden geïnformeerd worden over het wel en wee van hun vereniging.
Naast het zeilen 's zomers werden er gedurende de lange winterperiodes contactbijeenkomsten gehouden waarbij men ook andere sporten beoefenen kon, zoals kegelen en tafeltennissen. Laatstgenoemde sport groeide uit tot een officiële tafeltennisafdeling van GWV Elfhoeven, welke met ingang van 1952 zelfs aangesloten was bij de Nederlandse Tafeltennisbond en met 7 teams aan de kompetitie deelnam.
Op 6 mei 1954 - 24 jaar en 4 dagen na de oprichting - ging een lang gekoesterde wens in vervulling: de aankoop van een eigen clubterrein aan de Platteweg 73. Op dit terrein bevond zich aan de noordzijde (aan de plas) een zomerhuis en aan de zuidzijde (aan de weg) een grote boerderijachtige woning. Daartussen een tuinderij met een smal pad van de al even smalle brug naar het zomerhuis, dat natuurlijk direct als clubhuis in gebruik werd genomen. Brug en pad konden alleen te voet met hoogstens een fiets aan de hand genomen worden. Vervoer van boten over de weg - hetgeen nu een heel gewone zaak is - vond toen trouwens in het geheel niet plaats.
Vanaf dat moment zou deze accommodatie door de loop der jaren geleidelijk aan worden omgebouwd tot het huidige clubterrein met riant clubhuis, botenhuizen, schepengarage, vlonders, steigers, starttoren, botenlier en beheerderwoning. Dat alles is mogelijk geworden door de inzet van zeer veel leden gedurende vele jaren.
Terug naar de jaren 50.
In 1956 werd door een groep leden de eerste verenigingsboot - een Pluis - aan de vereniging geschonken. In 1959 werd een nieuwe brug gebouwd, de tuinderij werd parkeerterrein en er verrees een aantal botenhuizen voor het overdekt stallen van de boten van de leden. Met de nieuwe accommodatie groeide het ledenaantal gestaag: 1955: 158; 1959: 214; 1962: 298.
Jan de Wilde was de eerste Elhoevenaar die met z'n zelfgebouwde Valk-271 "MAAIKE" een nationaal kampioenschap veroverde. Hetzelfde team - Jan de Wilde, Maaike de Wilde-Muilwijk en Hans de Hoog - herhaalde deze prestatie 4 jaar later in 1963.
In 1962 kreeg GWV Elfhoeven de beschikking over 3 piraatjes (Jan, Piet en Kees) voor de jeugdzeilopleiding. Het zomerhuis werd, ook na gerealiseerde uitbreiding, langzamerhand te klein om alle leden met hun activiteiten te huisvesten en er ontstonden plannen voor een geheel nieuw clubgebouw. Hiertoe werd een bouwcommissie opgericht onder voorzitterschap van de heer N.H. van Schelven.
In 1963 werd de vereniging een polyester Flying Junior rijker: bijeengespaard door de Elfhoeven-jeugd. In 1964 werd de haven uitgebreid, de grote oude woning gesloopt en de schepengarage gebouwd.
In 1965 werd de beheerderwoning gebouwd en in 1969 werd besloten tot de aankoop van een perceel weiland aan de zuidzijde van de Platteweg, het huidige parkeerterrein. Tevens ging dat najaar de eerste paal de grond in voor het nieuwe clubhuis, dat onder supervisie van bestuurslid en architect Arie Macdaniël met een enorme inzet van de leden werd gebouwd en op 2 mei 1970 door de voorzitter van de KNWV, de heer J.P. van Coeverden, werd geopend. De vereniging had zichzelf ter gelegenheid van haar 40ste verjaardag geen mooier cadeau kunnen aanbieden.
Hierna steeg het aantal leden explosief tot 550 in 1971, waarna echter een grote terugslag volgde. Mede door de economische recessie in die jaren daalde het aantal leden totdat in 1976 een dieptepunt van 400 leden werd bereikt. Toen de vereniging in rustiger vaarwater was terechtgekomen gingen de veranderingen geleidelijker. Voortbordurend op hetgeen verworven was ontwikkelde Elfhoeven zich als een stabiele vereniging waarbij steeds veel aandacht werd geschonken aan de zeilopleiding (vooral voor de jeugd), de organisatie van onderlinge- en nationale zeilwedstrijden en veel gezelligheidsevenementen.
In 1980 werd het gouden feest gevierd in het verenigingsgebouw “De Brug” in Reeuwijk aangezien de eigen accommodatie hiervoor te klein was.
In de jaren daarna werd de opleidingsvloot gemoderniseerd: de houten Piraten werden vervangen door polyester Optimisten. Voor de voortgezette opleiding werden eerst vier Equipes aangeschaft die in 1993 werden vervangen door vier 420's. De kielbootinstructie werd eerst gegeven in een Centaur die later werd vervangen door een Polyvalk, waarvan er in 1994 nog een tweede werd aangeschaft.
Voor het geven van zeilinstructie en het verlenen van assistentie bij de
wedstrijden beschikken we sinds 1995 over vier rescue-boten. In 1994 werd de "BEREBOOT" als startschip in gebruik genomen.
In het in 1988 aangekochte perceel water werd de (voorlopig) laatste havenuitbreiding gerealiseerd. In 1995 werd naast de botenlier een moderne afspuitplaats aangelegd waarmee een belangrijke bijdrage werd geleverd aan het schoonhouden van ons aller zeilwater.
Het ledenaantal schommelt de laatste jaren tussen de 600 en 700, met een vrij grote actieve kern, waardoor er altijd veel sportieve bedrijvigheid op en rond het clubgebouw heerst.